Skip to main content
பழைய காதலி





அவள்,
நிறம் மாறியிருந்தாள்
உரு மாறியிருந்தாள்,
ஆனாலும்
அந்தக் கண்கள்
காட்டிக்கொடுத்து விட்டன,
அவள்,
அவள் தானென்று !

ஆறுவயது
குழந்தையொன்று
அவளை
அம்மாவென்று
அழைத்தது !

ஒரு
சபிக்கப்பட்ட
நொடியில்,
எங்கள் பார்வைகள்
மீண்டுமொருமுறை
சந்தித்துக் கொண்டன !

அவள் கண்களில்
அந்தக் கடைசி ஈரம்
இன்னும் காயவில்லை !

அதிர்ச்சியை
வெளிக்காட்டாத
முதிர்ச்சியோடு
புன்னகைக்க முயன்றாள் !

குழந்தை
அவளைப் போலவேயிருந்தது !

அது
" அங்கிள் "  என்றழைத்ததை
அநேகமாய்
அவள் ரசிக்கவில்லை !

நின்றபடி
நாகரிக இடைவெளியில்
நானும் அவளும்
நலம் விசாரித்தோம் !

முகம் பார்த்துப்
பேசாமல் - அவள்
நகம் பார்த்துப்
பேசினாள்  !
நான்,
நிலம் பார்த்துப்
பேசினேன் !

சில வருடங்கள்
சில வார்த்தைகளில்
முடிந்து விட,
மௌனம் வந்து
இருவர் உதட்டிலும்
படிந்து விட .............

அதன் பிறகு
எங்கள்
உணர்வுகள் மட்டும்
ஊமையாய்
ஏதோ பேசிக்கொண்டிருந்தன !

இறுதியாக,
விடை பெற்றுவிட்டு
நடை பயிலும்போது
ஒருமுறை
திரும்பிப்பார்த்தாள் !

வெறுமனே
திரும்பிப் பார்த்தாளோ ?
வேண்டுமென்றே
விரும்பிப் பார்த்தாளோ ?

இனியெப்போதும்
அவளைப்
பார்க்கக் கூடாதென்று
நினைத்துக் கொண்டேன் !

காரணம்,
அவளிடம்
ஒரேயொரு
பொய் சொல்லியிருந்தேன் !
எனக்குத் திருமணம்
ஆகிவிட்டதென்று !!!


Comments

  1. அனைவருக்கும் அன்பு July 23, 2012 at 4:11 AM

    வார்த்தைகளில்

    உணர்த்த முடியாத

    உணர்வுகளை

    அழகாக வடித்து இருக்கிறீர்கள்

    அருமை .........

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

அன்பு நண்பரே,                                      இக்கவிதை ரூபனின் தீபாவளி சிறப்பு கவிதைப் போட்டிக்கு அனுப்பப்படுகிறது ! இதில் உள்ள ஒவ்வொரு stanza வையும் ஒரு வரியாக நீங்கள் கருத வேண்டுமாய் பணிவுடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன். வார்த்தைகளின் வரிசையை  மாற்றாமல் இதில் உள்ளது உள்ளபடியே பதிப்பிக்க வேண்டுகிறேன் ! நாம் சிரித்தால் தீபாவளி   தீபாவளி என்றாலே, கொண்டாட்ட நினைவு உள்ளத்தினின்று அரிப்பதுதான் ! கவலைத்தோலை மனித நாகங்கள் உரிப்பதுதான் ! பட்டாசுகளை பரவசத்தோடு எரிப்பதுதான் ! களிப்பு வியர்வை உடம்பு முழுக்க கரிப்பதுதான் ! மகிழ்ச்சி மதுவை தொண்டைக்குழியில் சரிப்பதுதான் ! உறவுகளோடு உற்சாகமாய் சிரிப்பதுதான் ! உண்டதையெல்லாம் லேகியம் தின்று செரிப்பதுதான் ! பட்ஜெட் துண்டால் புருஷன் கழுத்தை நெரிப்பதுதான் ! விருந்துண்டு தாம்பூலம் தரிப்பதுதான் ! விளக்கேற்ற தாமரை நூலைத் திரிப்பதுதான் ! வாங்கிய வெடிகளை பங்க...
23 comments
Read more
அபார்ட்மெண்ட் சிறுவனே ................... அடே ! சிறுவா ! உன்னைத்தான் ! இங்கே பார் ! கணினி விளையாட்டை கணநேரம் ஒத்திவை ! கேள் ! விரிந்திருகிறது வீதி !  அதில், விளையாடுவது தானே நீதி ? கட்டம் கட்டு, குறுக்கே கோடிடு ! ஆடலாம் சடுகுடு ! கைக்குட்டை எடு , கண்ணைக் கட்டு ! ஆடு கண்ணாமூச்சி ! ஓடித்தொடுதல் ஆடியதுண்டா ? ஒற்றைக் காலிலும் ஓடித் தொடலாம் ! அதற்குப் பெயர்தான் நொண்டி ! ஆரோக்கியக் காசுகள் சேர்ப்பதில், அதுவொரு அற்புத உண்டி ! அப்புறம் இன்னோர் விளையாட்டு ! ஒருகால் மடக்கிக் குந்து ! தேவையில்லை பந்து ! குச்சியால் குச்சியை உந்து ! எம்பியெழுவதை, ' கில்லித்தட்டு '   -  என்றே நீ சொல்லித்தட்டு !  நிறம் கூறித் துரத்தும் ஆட்டம் பரிச்சையமுண்டா ? திருடன் போலீஸ் தெரியுமா ? நூல் பிடித்தோடி பட்டம் விட்டதில்லையா ? உத்திரத்தில் கயிறு கட்டி தூரி.............? என்னடா உனக்கு எதுவுமே தெரியவில்லை ! மேற்கண்ட விளையாட்டில் வலிமையாகும் உன் தசை ! வெறும் கணினியைத் தட்டுவதில் விரலுக்கு மட்டுமே விசை ! யாருமில்லையா வீட்டில் ? ஓ ! இரவுப்பணி முடித்து இன்னும் உறங்கும் தந்தை ! அழகுநிலையம் சென்று...
4 comments
Read more
ஒரு விடைபெறுதல்  தேநீர் ஆறிக்கொண்டிருக்கிறது ! மேஜையில் எதிரெதிராக நீ ! நான் ! தேநீருடன் கூடிய நம் கடைசிச்சந்திப்பு ! தலைகுனிந்தபடி நீ ! உன்னையே பார்த்தபடி நான் ! ஒருவகையில் நம் முதல் சந்திப்பிலும் இப்படித்தானிருந்தோம் ! வேடிக்கைதான் ! இருவீட்டார் சம்மதத்துடன் நாம் பிரியப்போகிறோம் ! சுற்றிலும் ஆங்காங்கே தேநீர் அருந்தும் காதலர்களின் ஆசிர்வாதத்தோடு நாம் பிரியப்போகிறோம் ! என் இரண்டுவார தாடி உனக்குப்பிடிக்காதுதான் ! நினைவிருக்கிறதா இந்த  நீல நிறச்சட்டை நீ வாங்கித்தந்தது ! என் கை நகங்களில் அழுக்குப் படிந்துள்ளது ! சற்று முன்னர்தான் சிகெரெட் பிடித்தேன் ! என்னில் எல்லாமே இயற்கையாக இருக்கின்றன என் புன்னகையைத்தவிர ! எனக்குப்பிடித்த மஞ்சள் சுடிதாரில் நீ வரவில்லை ! பவுடர் சற்று அதிகம் ! கூந்தலில் ரோஜா இல்லை ! நான் வாங்கித்தந்த பிளாஸ்டிக் வளையல்களை உன்கைகள் அணிந்திருக்கவில்லை ! உதட்டுச்சாயத்தைக் கொஞ்சம் குறைத்திருக்கலாம் ! உன்னில் எல்லாமே செயற்கையாக இருக்கின்றன ! உன் கண்களைத்தவிர ! அந்தக்கண்களி...
8 comments
Read more