மன்னிப்பு
நானும் அவளும்
ஓடி வந்துவிட்டோம் !
தனியொரு வாழ்க்கை
தேடி வந்துவிட்டோம் !
அவளுக்கு
நிச்சயம் ஆகியிருந்தது !
அட்டகாசமாக
ஆகிவிட்டுப் போகட்டும் !
அதனால் என்ன ?
பதிவு அலுவலக
வாயிலில்
ஓரமாய் வீற்றிருந்த
' கோயிலில் '
நண்பர்கள் சூழ்ந்து
அன்பால் எங்களுக்கு
வேலி கட்ட,
நான் அவளுக்குத்
தாலி கட்டினேன் !
எதிர்காலம் நினைத்து
அவள் வருந்த,
ஆறுதல் வார்த்தைகளால்
நான்
அவளுக்கு மருந்த,
அப்புறம்,
நல்லதொரு உணவகத்தில்
நண்பர்கட்கு
நாங்கள் விருந்த,
அவர்களும்
மகிழ்வோடு அருந்த...........
இருமனம்
இணைந்து விட்டது !
திருமணம்
முடிந்து விட்டது !
மாலை வந்தது !
மாலைக்கு
வேலை வந்தது !
நானும் அவளும்
தனித்து விடப்பட்டோம் !
இன்ப மொழிகளால்
இனித்து விடப்பட்டோம் !
பூ, பழம் , கட்டில்
நான்,அவள் !
பலநாள்
பசித்தவன்
அன்னம் தொடுவது போல
நான் அவள்
கன்னம் தொட்டேன் !
அந்தோ ..........
கலங்கியிருந்தாள்
பெண் !
கசிந்து கிடந்தது
கண் !
ஏன் இந்த
கண்ணீர் தோரணம் ?
என்னவாயிருக்கும்
அதற்குக் காரணம் ?
கேட்டேன் !
அம்மா என்று
விம்மினாள் !
அப்பா என்று
பம்மினாள் !
அழுகையால்
அந்த அறையையே
கும்மினாள் !
அவர்களிடம்
மன்னிப்புக் கேட்ட வேண்டுமாம் !
நானும்,
நினைத்துக் கொண்டேன்
என் பங்குக்கு
என்னை ஈன்றவர்களை !
அப்போது,
நறுக் என்று
குத்தியது ஒரு எண்ணம் !
நொடியில் மாறியது
சூழலின் வண்ணம் !
ஆம் ! ஆம் ! ஆம் !
கைப்பிடித்தவளின்
கை பிடித்தபடி
சொன்னேன்,
" அன்பே !
சில நாட்கள் முன்பு
உனக்கு
நிச்சயிக்கப்பட்டானே
ஒருவன்,,,,,,,,,,
நம்
மன்னிப்பின் கரங்கள்
முதலில்
தேடித் தழுவவேண்டியது
அவன் கால்களைத் தான் ! "
Comments
Post a Comment