வேலை காத்திருக்கிறது

அது
ஏதோ ஒரு காலை !

ஏனோ தானோவென
எழுகிறேன் !
ஆலை போவதென்றாலே
அழுகிறேன் !

கண்ணெல்லாம் எரிச்சல் !
மனமெல்லாம் புகைச்சல் !

பேசாமல் இப்படியே
படுத்துவிடலாமா ?
இருக்கும் விடுப்பை - இப்போதே
எடுத்துவிடலாமா ?

எத்தனை நாள் தான்
ஆலை செல்வது ?
எவ்வளவு தான்
வேலை செய்வது ?

கடுப்பு என்று சொல்லி
விடுப்பு நானெடுத்தால்
குடியா முழுகிவிடும் ?
தலையில் என்ன
இடியா விழுந்துவிடும் ?

அப்படியே என்றாலும்.

ஆனால் ஆகிறது !
போனால் போகிறது !
வந்தால் வருகிறது !
வராட்டிப் போகிறது !

கடைசியில்,
எல்லாமே ஒரு சாண்
வயிற்றுப்பாடு !
அந்தரத்தில் ஆடும்
கயிற்றுப்பாடு !

இன்னும் சற்றுநேரம்
இப்படியே கிடந்தால்
இவ்வுலகைத் துறந்து
ஞானி கீனி ஆகிவிடுவேன் !

சோம்பேறியாய் இருப்பதுதான்
ஞானி ஆவதற்கான
நியாயமான தகுதியோ ?

எதற்கு வம்பு
எழுந்து விட்டேன் !
குமுறிக்கொண்டே
குளியலறை சென்றேன் !

பசையைப் பிதுக்கினேன் !
பல்லை செதுக்கினேன் !

வாளியைப் பார்த்தேன்
காலியாய் இருந்தது !

ஊற்று வருமென்று
குழாயைத் திருகினேன் !
காற்று தான் வந்தது !

ஆகா .....
எங்கே இந்த நீர் ?
அறையில் உள்ளதோ
அரைபாட்டில் பீர் !

அதை வைத்து
வாயை ஓரளவு
கொப்பளிக்கலாம் !
மற்றதற்கு ?

ஐயகோ ...............

என்ன ஒரு நிலை ?  - இது
எவன் செய்த பிழை ?

கலவரம் படிந்த முகத்தோடு
வெளியே வந்தேன்,
நிலவரம் தெரிந்து கொள்ள !

அங்கே,
என்னைப்போல் ஒருவன்கள் !
கைபிசைந்து
காத்திருந்தனர் !

அவனவன் அவசரம்
அவனவனுக்கு !

விசாரித்ததில்,

வழக்கமாக
மோட்டார் போடும்
வீட்டு ஓனர்,
இன்று கொஞ்சம்
அசந்து விட்டதில்
இக்காலைவேளை இப்படிக்
கசந்து விட்டதாம் !

மூவைந்து நிமிடங்களாவது
மூடிக்கொண்டு நிற்க வேண்டுமாம் !

ஒரே ஒருவனின்
தாமதம்,
இங்கு எத்தனை பேருக்கு
சங்கடம் !

அநாவசியமாய்
நான் எடுக்கும் விடுப்பில்
எத்தனை பேரின்
அவசியங்கள்
அர்த்தம் இழக்கப்போகின்றனவோ ?

சிந்தித்தேன் !
என்னை நானே
நிந்தித்தேன் !

சொர்ர்ரென்று ஓர் சத்தம்
விர்ர்ரென்று காதில் பாய,

" நீர் வந்து விட்டது !
நீர் வந்து விட்டது ! "

ஆவேசக் குரல்கள்
அடுக்கடுக்காய்க் கேட்க,

குளியலறை நோக்கி
கிட்டத்தட்ட ஓடினேன் !

ஆலை செல்ல வேண்டும் !
வேலை காத்திருக்கிறது !