Skip to main content
குறிப்பு : இந்தக்கவிதையிலிருந்து நீங்கள் எதையாவது புரிந்து கொண்டால் எனக்கு எழுதியனுப்புங்கள்.





கடைக்காரன் 



அவன்,
கடைக்காரன் !
செம்மாந்த
நடைக்காரன் !
வெண்மைநிற
உடைக்காரன் !

அவன்,
ஐம்பது கடந்த
முதியவன் !
நான்
அந்த வீதிக்குப்
புதியவன் !

நான் ???

அதொன்றுமில்லை !

வந்தது
ஓலை !
அழைத்தது
ஆலை !
கிடைத்தது
வேலை !

வணங்கினேன்
அன்னையை !
வந்தடைந்தேன்
சென்னையை !

உடனடித்தேவையெல்லாம் ...........................

காலடிக்குத்
தடம் !
தங்குவதற்கோர்
இடம் !
நீர் பிடிக்கக்
குடம் !
பழனி முருகன்
படம் !

யாவருக்கும்
என்
முகம் தெரியாது !
நான்
அப்பாவியென்ற
என்
அகம் தெரியாது !

அவ்விடத்தே
எனக்கு
நண்பர்கள்
இல்லை !
ஊரோடு முடிந்தது
என் நட்பின்
எல்லை !
இங்கே நான்
கேட்க முடியாது
' மச்சி ' என்ற
சொல்லை !

அவ்விடத்திற்கே
ஆலையின்
வண்டி வரும் !
பத்துக்கல்
கடந்து போனால்
பக்கத்திலே
கிண்டி வரும் !

என்ன செய்வது ?
யாரைக் கேட்பது ?

தலையைச்
சொறிந்தேன் !
பார்வையை
எறிந்தேன் !

கடையொன்றைப்
பார்த்துவிட்டேன் !
உடனடியாக
மூக்கினில்
வேர்த்துவிட்டேன் !

கடைக்காரன்
காலாட்டிக்கொண்டிருந்தான் !
தன்னைத்தானே
தாலாட்டிக்கொண்டிருந்தான் !

ஆம் !
அதே கடைதான் !
அதே உடைதான் !
அவன்தான் !

' என்ன வேண்டும் '
என்றான் அவன் !

' ஐயா,
வீடு வேண்டும்
வாடகைக்கு !
மேலும் நான்
தனிதான் !
நான்கு பேரைச்
சேர்க்கவேண்டும்
இனிதான் ! '
- என்றேன் !

அவன் சட்டென்று
பேச்சிற்குத்
தடை போட்டான் !
பார்வையாலே
என்னை
எடை போட்டான் !

என்
அகத்தின் அழகு
அவன்
முகத்தில் தெரிந்தது !

புன்னகைத்தான் !

' இரண்டு பேர்
உள்ள அறையில்
மூன்றாவதாகத் தங்க
சம்மதமா ? ' என்றான் !

மூன்றாவது ........?
மூன்று ?

எனக்கு
ராசிதான்
மூன்று !
என்
பிறந்தநாளின்
கூட்டுத்தொகையே
அதற்கு நல்ல
சான்று !

சம்மதித்தேன் !
சேர்ந்துகொண்டேன் !

அவன்
சொல்லித்தான்
கிடைத்தது
அறை !
அதற்கவனுக்கு
காசு கொடுப்பதுதானே
முறை !

கொடுத்த பணத்தை
கடைக்காரன்
மறுக்கவில்லை !
அதற்காக
நான் அவனை
வெறுக்கவில்லை !

அதன் பிறகு
வாழ்க்கை
சேர்த்துக்கொண்டது
இணக்கத்தை !
பார்க்கும்போதெல்லாம்
வைத்தேன்
கடைக்காரனுக்கு
வணக்கத்தை !

போதாக்குறைக்கு
பக்கத்துவீட்டில்
ஒரு
சிட்டு !
அவ்வப்போது
சிரித்தது
பார்வையால்
என்னைத்
தொட்டு !

இப்படியே
வாழ்க்கை கொஞ்சம்
நடந்தது !
ஒருவருடம்
கடந்தது !

ஏதேனும் ஒரு
சம்பவத்தை
எதிர்பார்க்காதீர்கள் !

இத்துடன்
இக்கவிதை
முடியப்போகிறது !

ஒருநாள்
தெருவில்
நடந்து செல்கையில்
இருவர்
பேசிக் கொண்டிருந்தனர் !

ஒருவன்
அந்த வீதிக்குப்
புதியவன் !
ஒருவன்
ஐம்பது கடந்த
முதியவன் !

புதியவன்
புதியவன் தான் !

அந்த முதியவன் .............

ஆம் !

அவன்,
கடைக்காரன் !
செம்மாந்த
நடைக்காரன் !
வெண்மை நிற
உடைக்காரன் !



குறிப்பு : இந்தக்கவிதையிலிருந்து நீங்கள் எதையாவது புரிந்து கொண்டால் எனக்கு எழுதியனுப்புங்கள்

Comments

  1. இளமதிNovember 24, 2013 at 2:36 AM

    அழகு நடைக் கவிதை!

    வரிகள் சொல்லிப்போனது வாழ்க்கை ஒரு சக்கரமே...

    வாழ்த்துக்கள் சகோ!

    ReplyDelete
  2. இந்திரபோகன் November 24, 2013 at 2:43 AM

    வாழ்க்கை ஒரு சக்கரம் என்ற ஒரு தத்துவார்த்த சரடு இக்கவிதையில் இழையோடுவதை உணர்ந்து சொன்ன தங்களுக்கு நன்றிகள் பல பல !

    வாழ்க்கை ஒரு சக்கரம் ! அந்தச்சக்கரத்தின் அச்சாணியாக ஒருசிலர் விளங்குகிறார்கள். நமக்கு, கடைக்காரனும் ஒரு அச்சாணிதான் !

    ReplyDelete
  3. வை.கோபாலகிருஷ்ணன்November 24, 2013 at 3:58 AM

    அழகழகான அடுக்கு மொழிச் சொற்களாகப்போட்டு அசத்துகிறீர்கள். ரசித்தேன். பகிர்வுக்கு நன்றிகள். பாராட்டுக்கள்.

    ReplyDelete
  4. திண்டுக்கல் தனபாலன்November 24, 2013 at 4:23 AM

    சுழற்சி அருமை...

    பாராட்டுக்கள்...

    ReplyDelete
  5. ezhilNovember 25, 2013 at 4:12 AM

    கவிதை அருமை

    ReplyDelete
    Replies
    1. இந்திரபோகன் November 27, 2013 at 5:44 AM

      கருத்துக்கு நன்றி தோழி !

      Delete
  6. ”தளிர் சுரேஷ்”November 25, 2013 at 5:52 AM

    கவிதை சிறப்பு! எல்லாக் கவிதைகளையும் வாலி போல சந்த நயத்துடன் எழுதுவதை தவிர்க்கலாமே! நன்றி!

    ReplyDelete
    Replies
    1. இந்திரபோகன் November 27, 2013 at 5:48 AM

      நீங்கள் சொன்னதற்காகவே இனி, வைரமுத்து மாதிரியும் எழுதுகிறேன் !

      ஆக, எல்லாமே மாதிரியாகத்தான் எழுத முடியும். நமக்கென்று எழுத்தில் தனி பாணி உருவாக, நாம் தொடர்ந்து எழுதிக்கொண்டே இருக்கவேண்டும் ! அப்போது நம்முடைய ராகம் நமக்கே கேட்கத்தொடங்கும் !

      முக்கியத்துவம் வாய்ந்த தங்கள் இந்தக்கருத்திற்கு நன்றி நண்பரே !

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

அன்பு நண்பரே,                                      இக்கவிதை ரூபனின் தீபாவளி சிறப்பு கவிதைப் போட்டிக்கு அனுப்பப்படுகிறது ! இதில் உள்ள ஒவ்வொரு stanza வையும் ஒரு வரியாக நீங்கள் கருத வேண்டுமாய் பணிவுடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன். வார்த்தைகளின் வரிசையை  மாற்றாமல் இதில் உள்ளது உள்ளபடியே பதிப்பிக்க வேண்டுகிறேன் ! நாம் சிரித்தால் தீபாவளி   தீபாவளி என்றாலே, கொண்டாட்ட நினைவு உள்ளத்தினின்று அரிப்பதுதான் ! கவலைத்தோலை மனித நாகங்கள் உரிப்பதுதான் ! பட்டாசுகளை பரவசத்தோடு எரிப்பதுதான் ! களிப்பு வியர்வை உடம்பு முழுக்க கரிப்பதுதான் ! மகிழ்ச்சி மதுவை தொண்டைக்குழியில் சரிப்பதுதான் ! உறவுகளோடு உற்சாகமாய் சிரிப்பதுதான் ! உண்டதையெல்லாம் லேகியம் தின்று செரிப்பதுதான் ! பட்ஜெட் துண்டால் புருஷன் கழுத்தை நெரிப்பதுதான் ! விருந்துண்டு தாம்பூலம் தரிப்பதுதான் ! விளக்கேற்ற தாமரை நூலைத் திரிப்பதுதான் ! வாங்கிய வெடிகளை பங்க...
23 comments
Read more
அபார்ட்மெண்ட் சிறுவனே ................... அடே ! சிறுவா ! உன்னைத்தான் ! இங்கே பார் ! கணினி விளையாட்டை கணநேரம் ஒத்திவை ! கேள் ! விரிந்திருகிறது வீதி !  அதில், விளையாடுவது தானே நீதி ? கட்டம் கட்டு, குறுக்கே கோடிடு ! ஆடலாம் சடுகுடு ! கைக்குட்டை எடு , கண்ணைக் கட்டு ! ஆடு கண்ணாமூச்சி ! ஓடித்தொடுதல் ஆடியதுண்டா ? ஒற்றைக் காலிலும் ஓடித் தொடலாம் ! அதற்குப் பெயர்தான் நொண்டி ! ஆரோக்கியக் காசுகள் சேர்ப்பதில், அதுவொரு அற்புத உண்டி ! அப்புறம் இன்னோர் விளையாட்டு ! ஒருகால் மடக்கிக் குந்து ! தேவையில்லை பந்து ! குச்சியால் குச்சியை உந்து ! எம்பியெழுவதை, ' கில்லித்தட்டு '   -  என்றே நீ சொல்லித்தட்டு !  நிறம் கூறித் துரத்தும் ஆட்டம் பரிச்சையமுண்டா ? திருடன் போலீஸ் தெரியுமா ? நூல் பிடித்தோடி பட்டம் விட்டதில்லையா ? உத்திரத்தில் கயிறு கட்டி தூரி.............? என்னடா உனக்கு எதுவுமே தெரியவில்லை ! மேற்கண்ட விளையாட்டில் வலிமையாகும் உன் தசை ! வெறும் கணினியைத் தட்டுவதில் விரலுக்கு மட்டுமே விசை ! யாருமில்லையா வீட்டில் ? ஓ ! இரவுப்பணி முடித்து இன்னும் உறங்கும் தந்தை ! அழகுநிலையம் சென்று...
4 comments
Read more
ஒரு விடைபெறுதல்  தேநீர் ஆறிக்கொண்டிருக்கிறது ! மேஜையில் எதிரெதிராக நீ ! நான் ! தேநீருடன் கூடிய நம் கடைசிச்சந்திப்பு ! தலைகுனிந்தபடி நீ ! உன்னையே பார்த்தபடி நான் ! ஒருவகையில் நம் முதல் சந்திப்பிலும் இப்படித்தானிருந்தோம் ! வேடிக்கைதான் ! இருவீட்டார் சம்மதத்துடன் நாம் பிரியப்போகிறோம் ! சுற்றிலும் ஆங்காங்கே தேநீர் அருந்தும் காதலர்களின் ஆசிர்வாதத்தோடு நாம் பிரியப்போகிறோம் ! என் இரண்டுவார தாடி உனக்குப்பிடிக்காதுதான் ! நினைவிருக்கிறதா இந்த  நீல நிறச்சட்டை நீ வாங்கித்தந்தது ! என் கை நகங்களில் அழுக்குப் படிந்துள்ளது ! சற்று முன்னர்தான் சிகெரெட் பிடித்தேன் ! என்னில் எல்லாமே இயற்கையாக இருக்கின்றன என் புன்னகையைத்தவிர ! எனக்குப்பிடித்த மஞ்சள் சுடிதாரில் நீ வரவில்லை ! பவுடர் சற்று அதிகம் ! கூந்தலில் ரோஜா இல்லை ! நான் வாங்கித்தந்த பிளாஸ்டிக் வளையல்களை உன்கைகள் அணிந்திருக்கவில்லை ! உதட்டுச்சாயத்தைக் கொஞ்சம் குறைத்திருக்கலாம் ! உன்னில் எல்லாமே செயற்கையாக இருக்கின்றன ! உன் கண்களைத்தவிர ! அந்தக்கண்களி...
8 comments
Read more